قانون تو تنهايي من است و تنهايي من قانون عشق

عشق ارمغان دلدادگيست و اين سرنوشت سادگيست.

چه قانون عجيبي! چه ارمغان نجيبي و چه سرنوشت تلخ و غريبي!

كه هر بار ستاره هاي زندگيت را با دستهاي خود راهي آسمان پر ستاره كني

و خود در تنهايي و سكوت با چشمهاي خيس از غرور پيوند ستاره ها را به نظاره نشيني

و خاموش و بي صدا به شادي ستاره هاي از تو گشته جدا دل خوش كني

و باز هم تو بماني و تنهايي و دوري…

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: